Η μάχη που δόθηκε τις προηγούμενες μέρες στη Ρόδο,
απέναντι στη συνδικαλιστική μαφία της έκπτωτης πλέον ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ,
σε συνέχεια της μεγάλης προσπάθειας που έχουν αναλάβει όλο το προηγούμενο
διάστημα Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα, ανταποκρινόμενα στο
κάλεσμα του ΠΑΜΕ, είναι μια μάχη ελπίδας, μια μάχη προοπτικής. Είναι
μια μάχη που αφορά κάθε εργαζόμενο και γι' αυτό πρέπει να φτάσει σε
κάθε χώρο δουλειάς.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Δεν θα περάσει η ωμή
παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα! Δεν θα «νομιμοποιηθούν» τα όργια
νοθείας για την ενίσχυση των ανθρώπων της εργοδοσίας μέσα στο συνδικαλιστικό
κίνημα!
Κλιμακώνουμε συνολικά τη μάχη απέναντι στις
μεθοδεύσεις της εργοδοσίας, των εργατοπατέρων και όλων των άλλων μηχανισμών του
κεφαλαίου, που θέλουν να κρατούν δέσμια τα συνδικάτα, ως εργαλεία για την
υποταγή των εργαζομένων στα συμφέροντα του κεφαλαίου, στους εκάστοτε «εθνικούς
στόχους» του, που τσακίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού.
Κλιμακώνουμε τον αγώνα για συνδικάτα - οργανωτές της
πάλης των εργατών απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου και των
κυβερνήσεών του, οργανωτές της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
Δεν
τελειώνουμε εδώ!
Είναι σημαντική επιτυχία και παρακαταθήκη το γεγονός
ότι στη Ρόδο αποτράπηκε ακόμα μια φορά η προσπάθεια των εργατοπατέρων
να στήσουν ένα συνέδριο της ΓΣΕΕ γεμάτο νόθους, εργοδότες, διευθυντικά στελέχη
και μπράβους.
Ταυτόχρονα, είναι απόλυτα σαφές ότι η μάχη
απέναντι στον εργατοπατερισμό δεν τελειώνει σε καμία περίπτωση εδώ. Είναι
μια μάχη που θα έχει βάθος χρόνου και χρειάζεται να δοθεί ακόμα πιο
αποφασιστικά, με ακόμα πιο μαζικούς όρους από τους εργαζόμενους.
Τη δυσκολία αυτής της μάχης, τα πολλά εμπόδια που
πρέπει να υπερνικηθούν, επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι οι εργατοπατέρες και
όλες οι δυνάμεις που τους στηρίζουν, χρησιμοποίησαν κάθε μέσο για να
λυγίσουν τις δυνάμεις που αντιμάχονται τον εκφυλισμό:
- Προσπάθησαν
και προσπαθούν να ενεργοποιήσουν σχέδιο συνολικότερης καταστολής, με
επικλήσεις σε αστυνομία, εισαγγελείς, δικαστήρια κ.τ.λ., βασισμένοι στο
ρόλο που με όλες τις κυβερνήσεις παίζουν οι κρατικοί μηχανισμοί απέναντι
στο ταξικό εργατικό κίνημα.
- Στη
ΓΣΕΕ, όπως και προηγουμένως σε Ομοσπονδίες και σε Εργατικά Κέντρα,
μίσθωσαν ένα σωρό μπράβους, ανθρώπους της νύχτας, άτομα άσχετα με το
εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να παρεμποδίζουν και να απειλούν
εκλεγμένους αντιπροσώπους και συνδικαλιστές.
- Εφτασαν
στο σημείο να ρίξουν απαγορευτικό στα ΜΜΕ, να αποκλείσουν την παρουσία
δημοσιογράφων στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, για να καλύψουν με βαθύ σκοτάδι τις
βρωμοδουλειές τους.
- Επιδίωξαν
με τέτοιους όρους να στήσουν «στη ζούλα» μια κάλπη με προκατασκευασμένο
αποτέλεσμα, με όλους τους νόθους και τους εργοδότες μέσα.
- Αξιοποιώντας
την κάλυψη της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων, των αστικών ΜΜΕ,
που με μπροστάρη την κρατική ΕΡΤ και το κρατικό ΑΠΕ - ΜΠΕ αναπαρήγαν και
υιοθετούσαν αμάσητους όλους τους προκλητικούς και ψευδείς ισχυρισμούς
τους, οι εργατοπατέρες έριξαν πολλή λάσπη, επιχείρησαν για άλλη μια φορά
να κάνουν το μαύρο άσπρο, να στήσουν μια εικόνα «επεισοδίων»
παρουσιάζοντας ως «τραμπούκους» συνδικαλιστές και εκλεγμένους
αντιπροσώπους και ως «συνδικαλιστές» τους πληρωμένους μπράβους...
Σημαντική
παρακαταθήκη στην πάλη για την ανασύνταξη
Δεν τους πέρασε όμως! Αυτό που επιβεβαιώθηκε στη Ρόδο
είναι ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει και τη δύναμη και την
πείρα να αχρηστεύει τις μεθοδεύσεις του κεφαλαίου και των εργατοπατέρων.Το
σύνθημα «Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών» ακούστηκε δυνατά και μέσα στο
«Ρόδος Παλάς», εκεί που νόμιζε ότι θα κρυφτεί η συνδικαλιστική μαφία για να
κάνει «κεκλεισμένων των θυρών» τις βρωμοδουλειές της.
Πλέον, με τη σημαντική παρακαταθήκη αυτής της μάχης,
αυτό που προέχει είναι αυτό ακριβώς το «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!» να
ακούγεται όλο και πιο δυνατά από τους ίδιους τους εργαζόμενους, μέσα σε κλάδους
και χώρους δουλειάς.
Το περιεχόμενο και η σημασία αυτής της ελπιδοφόρας
μάχης πρέπει ακόμα πιο αποφασιστικά να φτάσουν παντού: Με περιοδείες, συγκεντρώσεις, συσκέψεις, με κάθε
πρόσφορη πρωτοβουλία, ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να ενημερωθούν, να
συζητήσουν για τις εξελίξεις και για τη συνέχεια, να βγάλουν συμπεράσματα, να
πάρουν θέση, ενισχύοντας τα σωματεία και την ταξική γραμμή πάλης.
Η σαπίλα και ο εκφυλισμός των εργατοπατέρων
ξεσκεπάζονται όλο και πιο πλατιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και
συνδικαλιστές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που έχουν διαφωνίες με το ΠΑΜΕ,
διαφοροποιούνται από αυτές τις μεθοδεύσεις, παίρνουν αποστάσεις ή και τις
καταδικάζουν ανοιχτά. Πρέπει λοιπόν αυτό το αγωνιστικό κάλεσμα να φτάσει σε
κάθε τίμιο συνδικαλιστή, σε κάθε εργαζόμενο, χωρίς να μπαίνουν ταμπέλες, χωρίς
ενδοιασμούς.
Υπάρχουν σήμερα οι προϋποθέσεις να γίνει κατανοητό από
περισσότερους εργαζόμενους ότι χωρίς οργάνωση της πάλης και σύγκρουση δεν
μπορεί να αλλάξει η νοσηρή κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Για να συνειδητοποιούνται ακόμα πιο πλατιά η
αναγκαιότητα και ο δρόμος για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, με
συνδικάτα μαζικά, ζωντανά, με ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στη ζωή και τη
δράση τους, με γραμμή πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, ενάντια στο
κεφάλαιο και όλες τις δυνάμεις που το υπηρετούν, με διεκδικητικό πλαίσιο που
ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και φωτίζει το δρόμο για
την ικανοποίησή τους.