Ζήτω
η εργατική πρωτομαγιά.
Ζήτω η αποφασιστικότητα των εργατών της ΛΑΡΚΟ.
Συμμετέχουμε καθολικά και με όλες μας τις δυνάμεις στις 24 ώρες απεργίες 1
και 2 Μάη.
Καλούμε όλο το λαό της περιοχής να εκφράσει την αλληλεγγύη του και τη
συμπαράστασή του. Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ 48ωρες θα περιφρουρούν στις πύλες
τον αγώνα τους.
Συμμετέχουμε με όλες μας τις δυνάμεις στις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις
διαρκείας με τη μορφή πέντε συνολικά 24ωρων απεργιών μέσα στο Μάιο
που αποφάσισαν χθες οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ.
Χαιρετίζουμε αγωνιστικά την σχεδόν καθολική συμμετοχή στη γενική τους συνέλευση.
Το μήνυμα του αποτελέσματος υπέρ των κινητοποιήσεων «έσπασε τα
κόκαλα» της Κυβέρνησης και του ειδικού διαχειριστή.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους με ενότητα στο 100% να δώσουν την μάχη.
Είμαστε σε ετοιμότητα κλιμάκωσης ανά
πάσα ώρα και στιγμή. Σε περίπτωση απολύσεων απαντάμε με γενικό ξεσηκωμό.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Τα συμπεράσματα της πανδημίας του
κορωναϊού φωτίζουν ότι οι εργαζόμενοι το 2020, χωρίς μέτρα προστασίας, υγιεινής και ασφάλειας, παράγουν
τον πλούτο και μια χούφτα παράσιτα, χωρίς να προσφέρουν το παραμικρό στην παράγωγη,
τον καρπώνονται. Οι εργαζόμενοι φτιάχνουν τα νοσοκομεία αλλά δικαίωμα να μπούνε
μέσα σε αυτά και να γίνουν καλά δεν έχουν. Οι εργαζόμενοι και το επιστημονικό
προσωπικό τα λειτουργούν, αλλά δικαίωμα να προστατεύεται η ζωή τους και να
προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με ασφάλεια σε αυτούς που τα έφτιαξαν, δεν
έχουν. Ένα κομμάτι των εργαζομένων κάθισε σπίτι για να προστατευθεί . Η
απουσία του από την παραγωγή έφερε πιο γρήγορα την νέα κρίση στην οικονομία
τους. Αυτό αποδεικνύει ποιός παράγει. Τώρα, την «επόμενη μέρα», οι κυβερνήσεις
δίνουν δις ευρώ στους μεγαλοεπιχειρηματίες και την ίδια ώρα οι άνεργοι
πληθαίνουν, τα δικαιώματα και οι μισθοί συρρικνώνονται. Αυτό αποδεικνύει ποιός επιδιώκουν να πληρώσει την νέα κρίση, αν καθίσουμε θεατές
των εξελίξεων.
Ενώ όπως αποδείχτηκε χωρίς εμάς γρανάζι
δε γύρνα, τι τους χρειαζόμαστε; Τι μας λείπει; Οι γνώσεις, η όρεξη για εργασία
ή δεν έχουμε τις δυνατότητες;
Η ΛΑΡΚΟ είναι ένα ζωντανό παράδειγμα των
δυνατοτήτων που έχει η χώρα μας και η εργατική τάξη.
Μία επιχείρηση που λειτουργεί με την
εργασία και το αίμα των εργαζομένων και του επιστημονικού της προσωπικού. Μια
επιχείρηση που έχει τεράστιες δυνατότητες εκσυγχρονισμού και παραπέρα ανάπτυξης
για το άνοιγμα χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας και προσφοράς τεράστιου πλούτου
για το σύνολο του λαού. Σήμερα η κυβέρνηση, ως συνέχεια των προηγούμενων και
στην κατεύθυνση της Ε.Ε., για να εξυπηρετήσει τα κέρδη λίγων, ψήφισε το νόμο
εκποίηση της και μέσα από αυτόν:
Ø Έχει σταματήσει τη
λειτουργία στο εργοστάσιο έτσι ώστε να πέσει το αντίτιμο.
Ø Σταμάτησε τη
λειτουργία στα μεταλλεία Καστοριάς, σφραγίζοντας μία προίκα δεκάδων
εκατομμυρίων ευρώ ετοιμοπαράδοτου πλούσιου μεταλλεύματος.
Ø Πήρε 35 εκατομμύρια
από τον Ελληνικό λαό και 15 από τους μισθούς των εργαζομένων. Θα πάρει και
άλλα. Τα δίνει σε μεγαλοεργολάβους για να δημιουργήσει κι άλλη προίκα
ετοιμοπαράδοτου, επίσης δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, πλούσιου μεταλλεύματος στην Εύβοια.
Ø Το κεφάλαιο που
λέγεται εργατοτεχνικό προσωπικό και επιστημονικό, με ειδίκευση και πείρα το
απαξιώνει. Μέσα από τις περικοπές άρχισε να συρρικνώνει τους ήδη χαμηλούς
μισθούς. Στην συνέχεια, μέσα από την εκ περιτροπής εργασίας ή τις
διαθεσιμότητες, θα συμπιέσει τα
δικαιώματα στα μισά της σημερινής διαμόρφωσης και τις θέσεις εργασίας στο ένα
τρίτο των σημερινών. Έτσι ο νέος «γαμπρός»
θα έχει τη δυνατότητα να βρει έμπειρους εργαζόμενους, αλλά για να «διαλέξει
αυτός τον αριθμό που θέλει» θα βρει το 1/3 και τους υπόλοιπους έξω από την
εργασία. Για «να διαμορφώσει τους όρους
που θέλει» θα μας βρει στα 400 και στα 500 ευρώ. Φροντίζει η Κυβέρνηση γι΄άυτα
και ο ειδικός διαχειριστής.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι διαχειριστικό το ζήτημα στη ΛΑΡΚΟ. Έκοψαν τις
αποζημιώσεις, χτυπούν τις εργασιακές σχέσεις, θέσεις εργασίας και δικαιώματα συνολικότερα. Ότι θέλουν να περάσουν στη ΛΑΡΚΟ,
είναι η επόμενη μέρα για όλη την Εργατική τάξη στη χώρα μας.
Όρος για τα μεταλλεία είναι οι
ενδιαφερόμενοι γαμπροί να βρουν έτοιμα κέρδη.
Όρος για το εργοστάσιο και τα μεταλλεία
είναι να βρουν λίγους, ειδικευμένους όμως και πάρα πολύ φτηνούς εργαζόμενους, ενώ
όρο για τις διοικητικές υπηρεσίες είναι να μην βρουν σχεδόν κανέναν. Βεβαίως ως
προίκα προσφέρουν την άμεση χρηματοδότηση του νέου «γαμπρού ή των γαμπρών»
από τον ελληνικό προϋπολογισμό. Για αυτό τη έβαλαν την ΛΑΡΚΟ στη λίστα των
κλάδων που μπορούν να ενισχυθούν από το κράτος χωρίς αυτό να θεωρείται κρατική
ενίσχυση. Αυτή τη στιγμή η ΛΑΡΚΟ έχει τη δυνατότητα να χρηματοδοτηθεί
απεριόριστα, αλλά δεν το κάνουν. Στόχος τους είναι να την εκποιήσουν, παίζοντας
την κυριολεκτικά στα ζάρια, μεταξύ
ανταγωνισμών μεγάλων συμφερόντων, τη συνέχιση της παραγωγικής της
δραστηριότητας.
Σε αυτήν την επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, οι περιοχές γύρω από την ΛΑΡΚΟ,
ένας είναι ο δρόμος. Ο αγώνας.
Στα σχέδια διάσπασης και διχασμού που
καλλιεργούν καλοπληρωμένοι και εξασφαλισμένοι παραγοντίσκοι της Νέας
Δημοκρατίας υπό την καθοδήγηση του ίδιου του υπουργού οικονομικών, οι εργαζόμενοι
με ωριμότητα και αποφασιστικότητα απάντησαν με τις αποφάσεις τους μέσα στη
γενική τους συνέλευση. Ο αγώνας θα είναι δύσκολος και μακρύς. Αυτό που ζούμε
σήμερα στη ΛΑΡΚΟ είναι ένα «ανοιξιάτικο αεράκι», μπροστά μας έχουμε «θύελλα». Αν δεν πάρουν
πίσω τον νόμο έκτρωμα, είμαστε όλοι ανενεργοί άνεργοι.
Αν είμαστε ενωμένοι όλοι οι εργαζόμενοι,
ανεξάρτητα αν εργαζόμαστε με παλιές ή νέες συμβάσεις, ανεξάρτητα αν είμαστε σε
εργολάβο ή με απευθείας σύμβαση στη ΛΑΡΚΟ, ανεξάρτητα αν δουλεύουμε στα μεταλλεία,
στις διοικητικές υπηρεσίες ή στο εργοστάσιο ανεξάρτητα, ανεξάρτητα ακόμη και αν είμαστε «μικροεργολάβοι», τότε
μαζί μας θα είναι και όλος ο λαός που θα εκφράσει, να στε σίγουροι, την ηθική
και υλική αλληλεγγύη του για να μπορούμε να βγάλουμε πέρα αυτόν τον αγώνα που
δεν είναι εύκολος.
Συνάδελφοι
Η κυβέρνηση άναψε φωτιές και βάζει
εμπόδια στη ζωή των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Ξεριζώνει μία ολόκληρη περιοχή γύρω
από αυτή.
Δεν υπολόγισε όμως ότι οι εργαζόμενοι
της ΛΑΡΚΟ στο εργοστάσιο της Λάρυμνας είναι «παιδιά του Ηφαίστου», έχουν τις γνώσεις, ξέρουν τη τέχνη να «βάζουν
τη φωτιά στο αυλάκι». Γεννήθηκαν μες στη φωτιά. Το ατσάλι που βγάζουν είναι
σάρκα από τη σάρκα τους, κομμάτια από το σώμα τους.
Δεν υπολόγισε ότι οι μεταλλωρύχοι μας
έχουν μετακινήσει ολόκληρα βουνά από τη μία άκρη της χώρας μας, στην άλλη. Ότι
εμπόδιο και να μας βάλει είναι πολύ μικρό για το μπόι μας.
Έχει την εντύπωση ότι θα τρομοκρατήσει
τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και θα σκύψουν το κεφάλι. Ξέχνα μάλλον ότι όσοι
έχουν εργαστεί σε αυτό το εργοστάσιο έχω γίνει τόσο φίλοι με το χάρο, που ο
χάρος 80 φορές έχει πάρει μαζί του, στη δικιά του παρέα, τα καλύτερα παιδιά.
Τους προκαλούμε: Χτυπάτε ρε. Δεν σας φοβόμαστε. Μπρος ρε, άντε κάντε και
τις απολύσεις που έχετε στα σχέδιά σας. Σας προκαλούμε σαν τάξη απέναντι σε
τάξη. Δεν θα περάσουν. Πέστε στους γαμπρούς που ετοιμάζεται ότι εδώ δεν τους
θέλουμε. Κι αν έρθουν... και αν του φέρετε….θα το πληρώσετε ακριβά, οι όροι
εργασίας είναι δικοί μας. Χτυπάτε… Στο τέλος γράψτε τι σας λέμε. Θα
προσκυνήσετε την Εργατική τάξη. Απέναντι σε αυτούς που έχετε δολοφονήσει και
κοιτώντας στα μάτια τους χαροκαμένους που έχουν αφήσει πίσω, σας
δεσμευόμαστε. Θα συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη. Παράσιτα της κοινωνίας. Όσο για το «αντίδωρο
κορωνοεπίδομα», τι να πούμε. Ότι όταν μιλάτε ακούγεστε σαν τενεκέδες ξεγάνωτοι,το
ξέραμε. Τα γραπτά σας όμως ότι βγάζουν και αυτά τον ίδιο ήχο, πρώτη φορά το
ζούμε.
Συνάδελφοι
Με φάρο τη 1Η ΜΑΗ,
μέρα σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από
άνθρωπο. Τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας. Τους νεκρούς του Σικάγου το 1886,
το Μάη του 36, τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής. Αποδίδουμε φόρο τιμής στα
χιλιάδες θύματα της εργατικής τάξης, στη χώρα μας αλλά και σε όλο το κόσμο, που
βρέθηκαν εκτεθειμένα στην πανδημία του Κορωναϊού για τα κέρδη των λίγων. Βροντοφωνάζουμε Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά. Δόξα και τιμή στους αγώνες της τάξης μας.
Δόξα και τιμή στους νεκρούς μας. Συνεχίζουμε μέχρι την Νίκη.
Ζήτω η εργατική τάξη.
Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά.