ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ UnipakHellas

ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ 1η ΟΚΤΩΒΡΗ

Συνάδελφοι και συνάδελφισσες

1η Οκτώβρη απεργούμε όλοι, γιατί θέλουμε να πηγαίνουμε και να  ερχόμαστε από τη δουλειά όρθιοι και ακέραιοι. Γιατί θέλουμε μισθούς που θα βγάζουν τον μήνα και όχι να ψάχνουμε να βρούμε πως θα συμπληρώσουμε το μικρό εισόδημά μας. Γιατί θέλουμε ωράρια και συνθήκες δουλειάς που θα μας αφήνει ελεύθερο χρόνο για την οικογένειά μας, για τα παιδιά μας, για τους εαυτούς μας.

Απεργούμε γιατί δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τα κόκαλά μας και την πέτσα μας μέσα και έξω από το εργοστάσιο. Βαράμε καμπανάκια και καμπάνες με τα εργατικά ατυχήματα. Κάθε μέρα σε όλη τη χώρα βλέπουμε καταγγελίες σωματείων για εργάτες που σακατεύονται ή σκοτώνονται.  Μέσα σε ένα μήνα είχαμε 4 εργατικά ατυχήματα μόνο σε συναδέλφους μας, εργαζόμενους της unipakhellas:

1.   Ένας συνάδελφός μας σκίστηκε στο χέρι του την ώρα που εκτελούσε καθαριότητες στην μηχανή και έκανε ράμματα

2.   Ένας συνάδελφός μας έπεσε μέσα στο φρεάτιο ύψος 1,5 μέτρο και ευτυχώς δεν έσπασε τίποτα

3.   Ένα συνάδελφός μας είχε τροχαίο με το Ι.Χ.  την ώρα που ερχόταν για το μεροκάματο

4.   Ένας συνάδελφός μας σακάτεψε τα δύο του δάχτυλα και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.

Ευχόμαστε στους συναδέλφους μας καλή ανάρρωση. Οι ευχές όμως δεν φτάνουν. Δεν πάει άλλο. Τι άλλο πρέπει να γίνει δηλαδή;

Από την πρώτη στιγμή το σωματείο βρίσκεται στο πλευρό το συναδέλφων έχει κάνει συναντήσεις με την εταιρεία και θα κάνει ότι άλλο χρειαστεί να γυρνάμε σπίτια μας, με τα πλευρά μας και τα δάχτυλα μας στη θέση τους.

Απαιτούμε από την εταιρεία:

●     Να πάρει όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλιστεί η υγεία και η ασφάλεια όλων των εργαζομένων.

●     Να βάλει το χέρι στην τσέπη η εταιρία, έτσι θα πάρει τα προβλεπόμενα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, γιατί οι ζωές των εργαζομένων αξίζουν πολύ περισσότερο από τα κέρδους τους.

●     Να παρέχει ότι χρειάζεται σου συναδέλφους και τις οικογένειές τους για την αποκατάσταση τους και να γυρίσουν στο πλευρό μας.

Ούτε σκέψη η εταιρία να χρεώσει στους εργαζόμενους τα εργατικά ατυχήματα, σε ανθρώπινα λάθη και ατομική ευθύνη. Την ευθύνη την έχει εταιρεία και πρέπει να πάρει τα απαραίτητα μέτρα.

Μας έχουν κάνει τη ζωή μια ατελείωτη τρεχάλα, από την δουλειά στο σπίτι, οι υποχρεώσεις να τρέχουν, και οι ανάγκες μας να μην καλύπτονται. Είμαστε μέσα στο άγχος και τα νεύρα.

Δεν είμαστε μηχανές που χαλάνε και φτιάχνονται ή παίρνουμε άλλες - Είμαστε άνθρωποι, ζούμε και έχουμε ανάγκες.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση φέρνει ένα νόμο Τερατούργημα  που η εργοδοσία μπορεί να μας επιβάλει μέχρι και 13 ώρες δουλειάς την ημέρα και την ζωή λάστιχο (ευελιξία το λένε αυτοί). Θα μας έχουν στο πόδι όσο, όποτε, για όσο και όπως θέλουν οι εργοδότες μας.

Το τι σημαίνει 13 ώρες εργασίας και αν σε αυτό υπολογίσεις και μία ώρα να έρθεις και μία ώρα που θα κάνεις να ξαναπάς στο σπίτι σου άρα μιλάμε για 15 ώρες το ξέρουμε πάρα πολύ καλά συνάδελφοι. Το ζήσαμε το καλοκαίρι όταν η εργοδοσία εκβίαζε για 12ωρα και όσοι υπόκυψαν στον εκβιασμό αυτό κατάλαβαν ότι δεν είχανε προσωπική ζωή, ήτανε δουλειά σπίτι ύπνο και ξανά δουλειά. Εμείς συνάδελφοι έχουμε αποδείξει ότι δεν σκύβουμε εύκολα το κεφάλι και δεν συμβιβαζόμαστε.

Συνάδελφοι την 1 Οκτώβρη θα πρέπει να παγώσουν τα πάντα και στο εργοστάσιο εδώ της UNIPAK.

Στο χέρι μας είναι συνάδελφοι να υλοποιήσουμε αυτό που λέμε χρόνια ολόκληρα ότι δεν ζούμε για να δουλεύουμε αλλά δουλεύουμε για να ζούμε. Στο δικό μας χέρι είναι το πώς θα διαμορφώσουμε ένα καλύτερο αύριο και για μας αλλά και για τα παιδιά μας.

Γι’ αυτό λοιπόν την Τετάρτη 1^η Οκτώβρη δεν θα πρέπει να κινηθεί γρανάζι εδώ μέσα. Θα υπάρχουν πιέσεις σίγουρα από την εργοδοσία η οποία θα αμολήσει τα τσιράκια της, προϊσταμένους και διευθυντάδες να απειλήσουν και να εκβιάσουν.

Με το σωματείο μας σπάμε το φόβο. Η δύναμή μας είναι η οργάνωσή μας, είναι ο συλλογικός αγώνας για την ζωή και τα δικαιώματά μας. Είμαστε εργάτες με ψυχή και είμαστε υπερήφανοι για αυτό. Δούλοι δεν θα γίνουμε ποτέ.

                                           

                                            ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΡΗILOSOFISH

ΤΕΤΑΡΤΗ 1^η ΟΚΤΩΒΡΗ

ΟΛΟΙ στην ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ 11.00ΠΜ 

ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ για 13ωρη ΔΟΥΛΕΙΑ

Συναδλφισσες και συνάδελφοι

Οι παθήσεις εις βάρος της υγείας μας έχουν γίνει «οι καταθέσεις που μας πιστώνει»  η εταιρία για την δουλειά που προσφέρουμε. Οι συνθήκες εργασίας είναι απαράδεκτες, δεν τηρούνται υποτυπώδεις κανονισμοί ασφαλείας, δεν υπάρχει  καμία ουσιαστική προστασία της υγείας. Μας βάζουν ακόμη και στα κλουβιά με φουρτούνες, καύσωνες και παγωνιές, αδιαφορώντας για τους πόνους μας,  τα προβλήματα στα κόκαλα ή ακόμη και  τα γυναικολογικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συναδέλφισσες.

Κατά το παρελθόν «βάλαμε πλάτη» για να στηρίξουμε την εταιρεία. Αντί για αυξήσεις υπεστήκαμε περικοπές και τα μικρά μεροκάματα έγιναν μικρότερα, οι μισθοί μας είναι ίδιοι εδώ και 15 χρόνια ενώ τα προϊόντα που αγοράζουμε για τις ανάγκες των οικογενειών μας αυξάνονται κάθε μέρα. Με ατελείωτες υπερωρίες δουλέψαμε  με ένα ρεπό το μήνα, μείναμε απλήρωτοι συσσωρεύοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ δεδουλευμένα ο καθένας μας και τελικά όταν μετά από αρκετούς μήνες μας  κατέβαλαν τον  μόχθο μας, το  παρουσίασαν και  σαν «χάρη».                                                                                     

Δεν μας ρώτησαν  ποτέ για το  πώς τα βγάζουμε πέρα στο σπίτι μας, πώς τα «φέρνουμε βόλτα» για να εξασφαλίσουμε ένα πιάτο φαγητό στα παιδιά μας. Δουλέψαμε και δουλεύουμε σκληρά, «βάλαμε πλάτη, κάναμε υπομονή για να αλλάζουν  μέτοχοι και  ιδιοκτήτες στην εταιρεία και να έρθουν καλύτερες μέρες» όπως μας έλεγαν. Δεν μιλήσαμε ούτε όταν μαζεύαμε νεκρούς συναδέλφους από στεριά και θάλασσα. 

Έχουμε λόγους να αναλογιστούμε: Αν σήμερα δουλεύουμε τόσες ώρες, με αυτές τις συνθήκες, τι έχει να γίνει αν ψηφιστεί το 13ωρο; Ποιος νόμος ψηφίστηκε για τα αφεντικά και δεν τον εφάρμοσαν;

Συνάδελφοι 

Το νέο  νομοσχέδιο έκτρωμα που ετοιμάζεται να ψηφίσει η Κυβέρνηση είναι προωθημένο κατευθείαν από τα γραφεία των αφεντικών. Δίνει την δυνατότητα στον εργοδότη να μας κρατά  13ωρες στην εργασία. Μη συμπεριλαμβανομένου το μισάωρο του διαλύματος, το μισάωρο από την είσοδο στην πύλη έως την στιγμή που ξεκινάμε βάρδιες στις μηχανές, το μισάωρο που παραδίδουμε στην επόμενη βάρδια τις μηχανές μέχρι να βγούμε από την πύλη, την έως και 1 ώρα που χρειάζονται πολλοί από εμάς από την ώρα που μπαίνουμε στο λεωφορείο στην στάση και ερχόμαστε για δουλειά και  την επίσης έως και 1 ώρα που χρειαζόμαστε πολύ από εμάς από την ώρα που μπαίνουμε στο λεωφορείο από το εργοστάσιο για να γυρίσουμε στην στάση, μισή  ώρα προετοιμασίας που χρειαζόμαστε για να ετοιμαστούμε στο σπίτι και να φτάσουμε στην στάση του λεωφορείου, καθώς επίσης και στο γυρισμό από την στάση να φτάσουμε σπίτι και να κάνουμε ένα μπάνιο. Δηλαδή σύνολο 17,5 ώρες.

Η κυβέρνηση μας λέει ότι «είναι κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην 11ωρη ανάπαυση», αλλά δεν βγαίνουν τα μαθηματικά. Ή τα αφεντικά με την Κυβέρνηση ανακάλυψαν την ημέρα που έχει 35 ώρες διάρκεια ή είναι βρυκόλακες και δεν κοιμούνται. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις και το αίμα που μας έχουν πιεί, κλείνουμε τα συμπεράσματα προς το δεύτερο.

Απλά μαθηματικά:

24 (ωρες που έχει η μέρα)  -17,5 (ώρες που χρειαζόμαστε για τα παραπάνω) = 6,5 ώρες

Από τις 6,5 ώρες που μας απονέμουν - 45 λεπτά ( να φάμε και να πιούμε) - 45 λεπτά (να συζητήσουμε με την οικογένεια), - 1 ώρα (να διαβάσουμε τα παιδιά) - 1 ώρα (να τα πάμε στις δραστηριότητες) -1 ώρα (σούπερ μάρκετ ψώνια κλπ) -1 ώρα (να ασχοληθούμε με τις δουλειές του σπιτιού, να μαγειρέψουμε, να πλύνουμε κτλπ)  = 1 ώρα 

Μας μένει 1  ώρα της ημέρας για να ζήσουμε και παράλληλα να κοιμηθούμε για να ξανά πάμε την επομένη ημέρα για δουλεία.

Αν ήταν σενάριο για κωμική τηλεοπτική σειρά θα είχε σίγουρη την επιτυχία, είναι όμως η πραγματικότητα της «κανονικότητας» της εργατικής τάξης που μέσα από αυτή εξασφαλίζονται τα κέρδη των επιχειρήσεων. Η κοινωνική μας ζωή διαλύεται. Άγχος,  τρεχάλα, μέσα στα νεύρα και τον κίνδυνο. Κάθε μέρα, όλη μέρα. Διαλύονται οι οικογένειες μας. Τα παιδιά τρέχουν μαζί μας και παράλληλα μας αναζητούν. Οι στατικές δείχνουν  τον  αντίκτυπο αυτών των απάνθρωπων  ρυθμών στην επιβάρυνση της ψυχικής και σωματικής υγείας, στην μείωση του προσδόκιμου ζωής, στην  υπογεννητικότητα κτλπ. Τρελοκομείο, κούραση και τελικά όταν βάζουμε το χέρι στην τσέπη δεν φτάνουν ούτε για τα αυτονόητα αγαθά, όπως την διατροφή, την στέγη, το νερό, το ρεύμα, την μόρφωση και την υγεία.

Δεν είμαστε «άλλο εμείς και άλλο οι άλλοι». Ανεξάρτητα την διατύπωση κάθε εργατικού λαϊκού αιτήματος και την ιδιαιτερότητα που μπορεί να έχει, ανεξάρτητα πιο κόμμα ή πολίτικο σχήμα διαχειρίζεται κάθε φορά την διακυβέρνηση της χώρας και  προφανώς έχει την κύρια ευθύνη σε κάθε φάση, όλα προκύπτουν από τις θεμελιώδης ξεπερασμένες ιστορικά και απάνθρωπες παράλληλα  αρχές  του οικονομικού πολιτικού συστήματος.  Καμία θυσία δεν αξίζει το οικονομικό - πολιτικό σύστημα που για να εξασφαλίσει την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων μας θυσιαζει, εχει ανοίξει δεκάδες πολεμικά μέτωπα, διαπρατη  γενοκτονία στην Παλαιστίνη, εξαγγέλλει νέα δημοσιονομικά μέτρα, μείωση παροχών σε υγεία και παιδεία, για να καλύψει τις εξοπλιστικές αγορές και την ανάπτυξη  της «πολεμικής οικονομίας» προετοιμάζοντας το γενικό μακελειό σε ολόκληρο τον πλανήτη, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε την ασφαλή μεταφορά των παιδιών μας με τρένο. «Κλείνει τις πόρτες» σε χαροκαμένους γονείς, τους αναγκάζει να διεκδικήσουν με απεργία πείνας την εκταφή των σπλάχνων τους αναζητώντας την πλήρη αλήθεια.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο. Είναι ένα ακόμη βήμα προς τον αυταρχισμό, την νομοθετική προετοιμασία που θα εξασφαλίζει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης  σε πολεμικές συνθήκες. Προσδοκούν μεγάλη κερδοφορία από την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και την εκμετάλλευση μας στις βιομηχανίες και τις υπηρεσίες που θα τα υπηρετούν με πολύπλευρους και ποικιλόμορφους τρόπους. ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ:

1.ΑΜΕΣΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ στους μισθούς, που να καλύπτουν τις ανάγκες μας και την ακρίβεια.

2.Κατοχύρωση βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων.

3.Μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, με ευθύνη της εργοδοσίας.

4.Λεφτά για  υγεία, παιδεία, πρόνοια και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.

5.Διευκόλυνση των διαδικασιών για ανανέωση της κάρτας παραμονής στους συναδέλφους μετανάστες 

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ.

Συμμετέχουμε στην πανελλαδική απεργία την 1^η Οκτώβρη

Δίνουμε μαχητικό παρόν  στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ 11.00ΠΜ

 

Το Διοικητικό συμβούλιο

 

 

 

Καταγγέλλουμε το τραγικό δυστύχημα στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου Tsakiris Chips στην Αταλάντη του ομίλου της COCA COLA 3E με θύμα ένα συνάδελφο εργολαβικό εργάτη 53 χρονών. Ο συνάδελφος εν ώρα εργασίας ανασύρθηκε πνιγμένος από την δεξαμενή του βιολογικού καθαρισμού με χτύπημα στο κεφάλι.

Κλιμάκιο του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, της Ομοσπονδίας Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών, του Συνδικάτου Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών Νομού Φθιώτιδας, του γειτονικού σωματείου εργαζομένων της EZA, του σωματείου εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και άλλοι σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στην Λοκρίδα βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στον χώρο του δυστυχήματος και θα είναι όσο χρειαστεί για να μην υπάρξει καμιά πιθανότητα συγκάλυψης του, για να αναδειχθούν οι πραγματικές αιτίες του  και να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην ξανασυμβεί κανένα δυστύχημα στο χώρο δουλειάς.  Αμέσως μετά το δυστύχημα η παραγωγή σταμάτησε και η εταιρεία μόλις διαπίστωσε την ύπαρξη των συνδικαλιστών στον χώρο κλείδωσε τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου για να μην επιτρέψει την επαφή των εργαζόμενων με τους συνδικαλιστές.

Το τραγικό και αυτό συμβάν έρχεται να προστεθεί στα θύματα που μετρά η εργατική τάξη για τα κέρδη των αφεντικών. Όλα αυτά μάλιστα την στιγμή που η Κυβέρνηση φέρνει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο της εξόντωσης και τις εξάντλησης, με 13 ώρες δουλειάς την μέρα που θα πολλαπλασιάσει τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα. Εργοδοσία και κυβέρνηση έχουν τεράστιες ευθύνες που μπροστά στην αύξηση των κερδών τους δεν λογαριάζουν τίποτα, ούτε καν την ζωή μας.

Δεν υπάρχει περίπτωση να συνηθίσουμε την μακάβρια φράση «άλλος ένας νεκρός εργάτης». Την έχουμε πει πολλές φορές, ως εδώ!

Καλούμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους να διερευνήσουν τις αιτίες και να αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες για τον θάνατο του συναδέλφου.

Το Εργατικό Κέντρο Λαμίας σε συντονισμό με το Συνδικάτο  Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Νομού Φθιώτιδας, την Ομοσπονδίας Γάλακτος Τροφίμων Ποτών, σε συνεννόηση με του εργαζόμενους, δίνουμε αύριο Παρασκευή 26 Σεπτέμβρη 2025 μια πρώτη απάντηση με απεργία στο εργοστάσιο του Ομίλου COCA COLA 3Ε, Tsakiris Chips στην Αταλάντη.

Κλιμακώνουμε την 1η Οκτώβρη στην Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία μαζί με όλους τους εργαζόμενους τον αγώνα για τη ζωή μας και τα δικαιώματα μας.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου συναδέλφου. 

 

 

 

  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι

Το Δ.Σ. του Σωματείου μας συνεδρίασε την Παρασκευή 19/09/2025, για να συζητήσει και να αποφασίσει.

α)Συνάντηση με την  εκπρόσωπο της εταιρείας, ώστε να τεθούν τα αιτήματα  των εργαζομένων στην εταιρεία. Αιτήματα που αφορούν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στους  μισθούς, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αναγκαία έργα μετά από αίτημα του Σωματείου που  δεν προχώρησαν το προηγούμενο διάστημα.

β)Απόφαση για συμμετοχή του Σωματείου μας στην Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία την 1^η Οκτώβρη, ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που νομιμοποιεί την13ώρη δουλειά και άλλες αντεργατικές διατάξεις που μας γυρίζουν στον εργασιακό μεσαίωνα.

Το Δ.Σ. του Σωματείου μας, ομόφωνα αποφάσισε να οριστεί συνάντηση με την εκπρόσωπο της εταιρείας για να συζητηθούν τα αιτήματα μας και την συμμετοχή του Σωματείου Εργαζομένων ΕΖΑ στην απεργία την 1^η Οκτώβρη 2025 και την απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία της Αταλάντης στις 11:00 π.μ.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι

Η συμμετοχή μας στην απεργία  είναι το μοναδικό όπλο στα χέρια μας, για να δείξουμε την δύναμη μας και να παλέψουμε για τα δίκαια αιτήματα που έχουμε βάλει στην εταιρεία για πραγματικές αυξήσεις και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αλλά και την εναντίωση μας στο αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης που με την βούλα του νόμου φέρνει την σύγχρονη σκλαβιά.

Εδώ και χρόνια, κυβερνήσεις και εργοδοσία κάνουν ότι μπορούν για  να καταργηθεί το οκτάωρο. Πρώτα ήρθε το ‘’δικαίωμα του εργαζομένου’’ να δουλεύει σε δύο εργοδότες για 13 ώρες και σήμερα, σου λένε, ότι μπορείς να δουλεύεις στον ίδιο εργοδότη 13 ώρες. Έχεις βέβαια το δικαίωμα να αρνηθείς και δεν μπορεί να σε απολύσει ο εργοδότης για αυτόν τον λόγο. Ξεχνάνε, πως πλέον, στην απόλυση δεν χρίζει αιτιολόγηση της απόλυσης.

 Περιμένουμε πότε θα μας δώσουν μια αύξηση, που μας την παίρνουν βέβαια τριπλά από αύξηση φόρων, άμεσων και εμμέσων, πληθωρισμό, τιμές σουπερ μάρκετ, καύσιμα, ενοίκια και μετά ξεκινάμε τα μαγικά για να βγει ο μήνας, μιας και μείναμε άφραγκοι στις πρώτες μέρες του μήνα. Για πόσο καιρό θα δουλεύουμε για τον βασικό και θα περιμένουμε την ψευτο – αύξηση από την κυβέρνηση ;

Η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των φιλικών  ΜΜΕ να λένε πως το 13ωρο είναι κάτι που ζητάνε οι εργαζόμενοι, είναι το λιγότερο εμετικό.  Ποιοι είναι αυτοί που βρήκαν το νομοσχέδιο ...καλό; Μα φυσικά μια χούφτα εργοδοτικών ενώσεων, που όχι μόνο συμφωνούν αλλά «επαυξάνουν», προδίδοντας την κυβέρνηση για το ποιος ζήτησε πραγματικά αυτό το τερατούργημα.

Έτσι, μπορεί η υπουργός να επικαλείται κάτι φαντάσματα όπως «σερβιτόρους» και «κομμώτριες» που την βρήκαν και της ζήτησαν 13 ώρες δουλειάς, αλλά από παντού το μήνυμα που βγαίνει είναι ένα: «ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ» ΤΩΡΑ μειωμένος και σταθερός χρόνος εργασίας με αύξηση μισθών. Υπογραφή ΣΣΕ.

 ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ – 1η ΟΚΤΩΒΡΗ

 Το Δ.Σ.

 

ΑΠΕΡΓΙΑ

1η  Οκτώβρη 2025

Κεντρική πλατεία Αταλάντης στις 11.00 π.μ.

 

Διεκδικούμε:

1.    Να αποσυρθεί το νέο αντεργατικό τερατούργημα. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων των Κυβερνήσεων που ξηλώνουν το 8ωρο, επιβάλλουν την ευελιξία και τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίας (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

2.    Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, οι ζωές μας δεν είναι κόστος (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

3.    Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού  και άλλων συλλογικών κατακτήσεων όπως των τριετιών (2012-2023) που μας έκλεψαν, της μετενέργειας και της συρροής των συμβάσεων (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

4.    Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

5.    Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία. Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

6.    Πέρασαν 15 Μήνες  από τις απολύσεις στην ΛΑΡΚΟ, τελείωσε το επίδομα ανεργίας και απαράδεκτα δεν υπάρχει η δυνατότητα ένταξης δεκάδων απολυμένων στα προγράμματα της ΔΥΠΑ. Το προϋπολογισμένο κονδύλι για τα προγράμματα απασχόλησης δεν εξαντλήθηκε ούτε κατά 50% στους πρώτους 12 μήνες. Το αδιάθετο υπόλοιπο προϋπολογισμένο κονδύλι να διανεμηθεί σε όλους τους  απολυμένους της ΛΑΡΚΟ με κλίμακες και κριτήρια απώλειας εισοδήματος για το έτος που πέρασε, αλλά και στην παράταση των προγραμμάτων απασχόλησης για τις ηλικίες 54-, με κατεύθυνση σταθερής εργασίας μέχρι την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ ή την  συνταξιοδότηση (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

7.    Σε αυτή την βάση και έχοντας ως δεδομένο ότι για εκατοντάδες απολυμένος εξαντλήθηκε και το επίδομα ανεργίας, να καταβληθεί έκτακτο οικονομικό βοήθημα (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

8.    Νομοθετική ρύθμιση για την ένταξη στα προγράμματα απασχόλησης των απολυμένων από τις εργολαβίες και των παράλληλα ελεύθερων επαγγελματιών (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

9.    Οδηγία από το αρμόδιο υπουργείο που θα κάνει σαφές στους φορείς υποδοχής ότι είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν τα ανάλογα επιδόματα ειδικοτήτων, υπερωρίες, έξοδα  μετακίνησης κτλπ, από το δικό τους προϋπολογισμό  (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

10.  Να υπάρξει ρύθμιση η οποία θα διασφαλίζει την κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών και ανάλογων ενσήμων με αυτά που είχαμε στην ΛΑΡΚΟ (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

11.  Να υπάρξει μέριμνα συνέχισης της παραμονής των απολυμένων  στους οικισμούς της ΛΑΡΚΟ, με πλήρη ασφαλή λειτουργία των σχολείων, της ύδρευσης, του βιολογικού σταθμού, του συστήματος φωτισμού, την καθαριότητα, την πυροπροστασία  και την επάνδρωση των ιατρείων (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

12.  Να υπάρξει μέριμνα συνέχισης του ιατροφαρμακευτικού συμβολαίου ασφάλισης (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

13.  Με νομοθετική ρύθμιση και φύλαξη που θα γίνεται με την επαναπρόσληψη απολυμένων, να σταματήσει το πλιάτσικο στην περιουσία της ΛΑΡΚΟ η όποια αποτελεί δημόσια περιουσία (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

14.  Να εισπραχθεί η εγγυητική επιστολή  εκατομμυρίων ευρώ από το επιχειρηματικό σχήμα που αποχώρησε πριν την μεταβίβαση και να ενεργοποιηθεί κάθε προβλεπόμενη ρήτρα απέναντι του. (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

15.  Με αυτά τα χρήματα και με τα 18 εκατομμύρια διαθέσιμα που είχε η ΛΑΡΚΟ, να τεθεί σε υλοποίηση σχέδιο συντήρησης, εκσυγχρονισμού και προετοιμασίας, με την σταδιακή επαναλειτουργία των μονάδων και επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

16.  Εφόσον μπει σε πλήρη ασφαλή επαναλειτουργία, από τα έσοδα να καλυφθούν οι απαιτήσεις των απολυμένων που έχουν σχέση με την κλοπή στις αποζημιώσεις και το ασφαλιστήριο ζωής. (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).

 

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι 

Απεργούμε γιατί:

Μας απέλυσαν από την ΛΑΡΚΟ, μας έκλεψαν τον μόχθο μας, τις αποζημιώσεις, το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής. Καταστρέφουν τις παραγωγικές της δυνατότητες, πλουτίζουν ημέτεροι από το πλιάτσικο και την εκποίηση της περιουσίας  που εμείς έχουμε οικοδομήσει με τον ιδρώτα και το αίμα μας. Την οδηγούν στην πτώχευση για να εξυπηρετήσουν μεγάλα επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα.

 

Μετά τις απολύσεις στην ΛΑΡΚΟ για μεγάλο αριθμό απολυμένων το χρονικό διάστημα καταβολής επιδόματος ανεργίας εξαντλήθηκε. Δεν έχουμε να ταΐσουμε και να μορφώσουμε τα παιδιά μας. Το περιβόητο «κοινωνικού δίχτυ προστασίας που θα καλύψει το εισόδημα και την εργασιακή αποκατάσταση των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ» αποδείχθηκε ότι ήταν «φύκια με μεταξωτές κορδέλες», δεν έχει ενεργοποιηθεί για το σύνολο των απολυμένων, με αποτέλεσμα αρκετές οικογένειες να διανύουμε τον τρίτο μήνα χωρίς εισόδημα. 

 

Όσοι ενταχθήκαμε στα προγράμματα της ΔΥΠΑ ζούμε στην ανασφάλεια του «τι κάνουμε όταν λήξουν», ενώ παράλληλα για να καλύψουμε το πενιχρό μεροκάματο ή την απώλεια των ασφαλιστικών συνταξιοδοτικών εισφορών ψάχνουμε απεγνωσμένα για δεύτερη  εργασία, κυνηγάμε εδώ και εκεί το έξτρα μεροκάματο, με ή ακόμη και χωρίς ασφάλιση. Στα περιβόητα προγράμματα, με την  συναίνεση της Τοπικής Διοίκησης δεν μας καταβάλουν  ούτε το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και τις υπερωρίες, ενώ στα πλαίσια του άλλου εκτρώματος που λέγεται «ενιαίο μισθολόγιο» δεν καταβάλλονται δώρα εορτών και επίδομα αδείας.

 

Οι υπόλοιποι αναγκαζόμαστε να κάνουμε 200 χιλιόμετρα ημερησίως για να πάρουμε το μεροκάματο στις φάμπρικες μεγάλων ομίλων που δραστηριοποιούνται στις ΒΙΠΕ της Στερεάς, με «προίκα» βέβαια το 14ωρο σε απάνθρωπες συνθήκες (12 εργασία και 2 μεταφορά).  Οι μεγάλες φάμπρικες που δημοσιεύουν δισεκατομμύρια ευρώ ισολογισμούς, δίνουν για μεροκάματο 43 ευρώ μεικτά και προετοιμάζονται για την εφαρμογή του νέου εκτρώματος που ετοιμάζεται να ψηφίσει η Κυβέρνηση, το οποίο εάν επιτρέψουμε την εφαρμογή του θα αυξήσει τις ώρες εργασίας, θα μειώσει τις αποδοχές, αλλά και τις συνταξιοδοτικές εισφορές με ότι συνεπάγεται αυτό στην καταβολή της σύνταξης. 

 

Η περιοχή μας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της «ανάπτυξης» τους. Την στιγμή που στα χωριά μας (στους Δήμους Λοκρών και Ορχομενού) γινόμαστε μάρτυρες επενδύσεων στην ενέργεια που ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ και η κερδοφορία των ομίλων της ενέργειας είναι στα ύψη με την παραγωγή 2000 MW plus από ΑΠΕ, δηλαδή 10 φορές την ενέργεια που χρειάζεται η ΛΑΡΚΟ, τα αντλιοστάσια ύδρευσης, άρδευσης και τα νοικοκυριά των 2 Δήμων μαζί, την ίδια στιγμή ο τόπος μας ερημώνει. 

 

Κλείνουν σχολεία (πχ Λάρυμνα), οι υδάτινοι πόροι που μπορούν να αναπτύξουν την αγροτική παραγωγή καταλήγουν στην θάλασσα επειδή δεν υπάρχουν έργα υποδομής και η άντληση τους «κοστίζει» ενεργειακά με αποτέλεσμα είτε να πληρώνουμε το νερό «χρυσάφι», είτε να καταστρέφονται οι καλλιέργειες, οι μισοί χορτάσαμε ανεργία και στους άλλους μισούς πονάνε τα κόκαλα από τα εξαντλητικά ωράρια, τις απάνθρωπες συνθήκες και ρυθμούς. Όλοι μαζί «χορτάσαμε» ανασφάλεια και φτώχεια. Η κοινωνική μας ζωή διαλύεται. Άγχος,  τρεχάλα, μέσα στα νεύρα και τον κίνδυνο. Κάθε μέρα, όλη μέρα. Διαλύονται οι οικογένειες μας. Τα παιδιά τρέχουν μαζί μας και παράλληλα μας αναζητούν. Τρελοκομείο, κούραση και τελικά όταν βάζουμε το χέρι στην τσέπη δεν φτάνουν ούτε για τα αυτονόητα αγαθά, όπως την διατροφή, την στέγη, το νερό, το ρεύμα, την μόρφωση και την υγεία.

 

Απεργούμε γιατί:

Δεν είμαστε «άλλο εμείς και άλλο οι άλλοι». Ανεξάρτητα την διατύπωση κάθε εργατικού λαϊκού αιτήματος και την ιδιαιτερότητα που μπορεί να έχει, ανεξάρτητα πιο κόμμα ή πολίτικο σχήμα διαχειρίζεται κάθε φορά την διακυβέρνηση της χώρας και  προφανώς έχει την κύρια ευθύνη σε κάθε φάση, όλα προκύπτουν από τις θεμελιώδης ξεπερασμένες ιστορικά και απάνθρωπες παράλληλα  αρχές  του οικονομικού πολιτικού συστήματος. 

 

Για όλη την εργατική τάξη, την φτωχομεσαία αγροτιά, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, το σύνολο της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων, εντός και εκτός της Χώρας μας, εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κοινωνική ζωή ισοπεδώνεται. Οι στατικές δείχνουν  τον  αντίκτυπο αυτών των απάνθρωπων  ρυθμών στην επιβάρυνση της ψυχικής και σωματικής υγείας, στην μείωση του προσδόκιμου ζωής, στην  υπογεννητικότητα κτλπ.

 

Καμία θυσία δεν αξίζει το οικονομικό - πολιτικό σύστημα που για να εξασφαλίσει την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων: 

1.    Έχει ανοίξει δεκάδες πολεμικά μέτωπα στα οποία εμπλέκονται πάνω από 100 χώρες, μεταξύ αυτών, με αναβαθμισμένο ρόλο και η χώρα μας.

2.    Στηρίζουν την γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τον λιμό,  την στέρηση μιας μπουκιάς ψωμιού, μιας σταγόνας νερού,  την εν ψυχρώ δολοφονία αμάχων, παιδιών και γυναικών.

3.    Εξαγγέλλει νέα δημοσιονομικά μέτρα, μείωση παροχών σε υγεία και παιδεία, για να καλύψει τις εξοπλιστικές αγορές και την ανάπτυξη  της «πολεμικής οικονομίας» προετοιμάζοντας το γενικό μακελειό σε ολόκληρο τον πλανήτη.

4.    Κάτω από αυτό το πρίσμα δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε την ασφαλή μεταφορά των παιδιών μας με τρένο. «Κλείνει τις πόρτες» σε χαροκαμένους γονείς, τους αναγκάζει να διεκδικήσουν με απεργία πείνας την εκταφή των σπλάχνων τους αναζητώντας την πλήρη αλήθεια.

 

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο. Είναι ένα ακόμη βήμα προς τον αυταρχισμό, την νομοθετική προετοιμασία που θα εξασφαλίζει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης  σε πολεμικές συνθήκες. Προσδοκούν μεγάλη κερδοφορία από την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και την εκμετάλλευση μας στις βιομηχανίες και τις υπηρεσίες που θα τα υπηρετούν με πολύπλευρους και ποικιλόμορφους τρόπους.

 

Απεργούμε γιατί:

Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας.

Δεν θα μείνουμε θεατές απέναντι στο περίσσιο θράσος της Κυβέρνησης που μας λέει  ότι «είναι διασφαλισμένο το δικαίωμα στην 11ωρη ανάπαυση, είναι αίτημα μας να εργαζόμαστε πολλές ώρες κτλπ».  Το μόνο που είναι διασφαλισμένο με αυτές τις συνθήκες είναι η διέλευση μας από την Οδό Αναπαύσεως έχοντας τα κορμιά μας σε οριζόντια θέση. 

 

Το δικαίωμα στην 8ωρή εργασία, στο  8ωρο ελεύθερο χρόνο και στην 8ωρή ελευθερία για ανάπτυξη της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής κατακτήθηκε με σκληρούς αιματοβαμμένους αγώνες τον 19ο αιώνα. Δεν θα επιτρέψουμε να μας γυρίσουν πίσω 2 αιώνες.

 

Δεν θα εγκλωβιστούμε  στην ουτοπία της αναμονής «να γίνουν εκλογές και να φύγει ο Μητσοτάκης», δηλαδή να περιμένουμε να φύγει ο ένας και  να έρθει ο άλλος που τον είχαμε διώξει για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Να πάνε στα τσακίδια, μια για πάντα και χωρίς επιστροφή το σύστημα της εκμετάλλευσης και όλοι όσοι το υπερασπίζονται.

 

Ούτε και θα επιτρέψουμε να μετατρέψουν οι εργατοπατέρες  του Κυβερνητικού Εργοδοτικού Συνδικαλισμού τους αγώνες μας σε  «σκαλοπάτι» εναλλαγής Κυβερνητικών σχημάτων διαχείρισης, του ίδιου συστήματος, με τάχα «άλλη συνταγή» και διαπιστωμένη ίδια αντεργατική «γεύση». 

 

Είναι ξεπερασμένα ακούσματα τα περί «υγιής επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας, κερδοφορίας των ομίλων με παράλληλες Ευρωπαϊκές Οδηγίες που διασφαλίζουν τα εργασιακά δικαιώματα κτλπ». Οι αγώνες των εργαζομένων για μισθούς και δικαιώματα στην Γαλλία, την  Ιταλία, την Γερμανία κ.α που ήταν το «πρότυπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» έχουν απαντήσει και απαντούν καθημερινά σε αυτά τα ξεπερασμένα ιδεολογήματα.

 

Ταξικά, όλη η εργατική τάξη. Συμμαχικά με τα υπόλοιπα φτωχά λαϊκά στρώματα των πόλεων και της υπαίθρου. Οργανωμένα στα Σωματεία μας, στους συλλόγους της πόλης και του χωριού. Ενωτικά και συλλογικά συζητάμε, αποφασίζουμε, οργανώνουμε αγώνες και διεκδικούμε την ζωή που μπορεί να μας προσφέρει η εξέλιξη της τεχνολογίας με λιγότερες ώρες εργασίας, ασφάλεια στην καθημερινότητα και μισθούς που θα καλύπτουν το σύνολο των σύγχρονων αναγκών.

 

Η Συμμετοχή στην Απεργία της 1ης Οκτωβρίου είναι σταθμός σε αυτή την κατάσταση και παράλληλα η καλύτερη απάντηση στους επιχειρηματικούς ομίλους για το νομοσχέδιο που υπαγόρευσαν και πηγαίνει για ψήφιση η Κυβέρνηση. 

 

Η συμμετοχή μας στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση είναι κριτήριο αποφασιστικότητας που θα «ζυγίσουν», οι επιχειρηματικοί όμιλοι στις φάμπρικες, η Κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς στο Δημόσιο και την Τοπική Διοίκηση και θα καθορίσει την στάση τους απέναντι στα συγκεκριμένα αιτήματα που τους θέτουμε.

 

Η κλιμάκωση του αγώνα για την διεκδίκηση της επίλυσης των συνολικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε είναι μπροστά μας και με Πανελλαδικό συντονισμό και με οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς. Και όλοι μαζί και ανά κλάδο και κατηγορία. 

 

Άλλος δρόμος για να ζήσουμε σαν άνθρωποι και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας σε ένα ασφαλές πανανθρώπινο μέλλον, δεν υπάρχει.

 

Όλοι και όλες στην Απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση 

 

Καλή αντάμωση.

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο