ΑΠΕΡΓΙΑ
1η Οκτώβρη 2025
Κεντρική πλατεία Αταλάντης στις 11.00 π.μ.
Διεκδικούμε:
1. Να αποσυρθεί το νέο αντεργατικό τερατούργημα. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων των Κυβερνήσεων που ξηλώνουν το 8ωρο, επιβάλλουν την ευελιξία και τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίας (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
2. Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, οι ζωές μας δεν είναι κόστος (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
3. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού και άλλων συλλογικών κατακτήσεων όπως των τριετιών (2012-2023) που μας έκλεψαν, της μετενέργειας και της συρροής των συμβάσεων (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
4. Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
5. Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία. Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
6. Πέρασαν 15 Μήνες από τις απολύσεις στην ΛΑΡΚΟ, τελείωσε το επίδομα ανεργίας και απαράδεκτα δεν υπάρχει η δυνατότητα ένταξης δεκάδων απολυμένων στα προγράμματα της ΔΥΠΑ. Το προϋπολογισμένο κονδύλι για τα προγράμματα απασχόλησης δεν εξαντλήθηκε ούτε κατά 50% στους πρώτους 12 μήνες. Το αδιάθετο υπόλοιπο προϋπολογισμένο κονδύλι να διανεμηθεί σε όλους τους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ με κλίμακες και κριτήρια απώλειας εισοδήματος για το έτος που πέρασε, αλλά και στην παράταση των προγραμμάτων απασχόλησης για τις ηλικίες 54-, με κατεύθυνση σταθερής εργασίας μέχρι την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ ή την συνταξιοδότηση (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
7. Σε αυτή την βάση και έχοντας ως δεδομένο ότι για εκατοντάδες απολυμένος εξαντλήθηκε και το επίδομα ανεργίας, να καταβληθεί έκτακτο οικονομικό βοήθημα (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
8. Νομοθετική ρύθμιση για την ένταξη στα προγράμματα απασχόλησης των απολυμένων από τις εργολαβίες και των παράλληλα ελεύθερων επαγγελματιών (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
9. Οδηγία από το αρμόδιο υπουργείο που θα κάνει σαφές στους φορείς υποδοχής ότι είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν τα ανάλογα επιδόματα ειδικοτήτων, υπερωρίες, έξοδα μετακίνησης κτλπ, από το δικό τους προϋπολογισμό (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
10. Να υπάρξει ρύθμιση η οποία θα διασφαλίζει την κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών και ανάλογων ενσήμων με αυτά που είχαμε στην ΛΑΡΚΟ (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
11. Να υπάρξει μέριμνα συνέχισης της παραμονής των απολυμένων στους οικισμούς της ΛΑΡΚΟ, με πλήρη ασφαλή λειτουργία των σχολείων, της ύδρευσης, του βιολογικού σταθμού, του συστήματος φωτισμού, την καθαριότητα, την πυροπροστασία και την επάνδρωση των ιατρείων (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
12. Να υπάρξει μέριμνα συνέχισης του ιατροφαρμακευτικού συμβολαίου ασφάλισης (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
13. Με νομοθετική ρύθμιση και φύλαξη που θα γίνεται με την επαναπρόσληψη απολυμένων, να σταματήσει το πλιάτσικο στην περιουσία της ΛΑΡΚΟ η όποια αποτελεί δημόσια περιουσία (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
14. Να εισπραχθεί η εγγυητική επιστολή εκατομμυρίων ευρώ από το επιχειρηματικό σχήμα που αποχώρησε πριν την μεταβίβαση και να ενεργοποιηθεί κάθε προβλεπόμενη ρήτρα απέναντι του. (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
15. Με αυτά τα χρήματα και με τα 18 εκατομμύρια διαθέσιμα που είχε η ΛΑΡΚΟ, να τεθεί σε υλοποίηση σχέδιο συντήρησης, εκσυγχρονισμού και προετοιμασίας, με την σταδιακή επαναλειτουργία των μονάδων και επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων (δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό).
16.
Εφόσον μπει σε πλήρη ασφαλή επαναλειτουργία, από τα έσοδα να
καλυφθούν οι απαιτήσεις των απολυμένων που έχουν σχέση με την κλοπή στις
αποζημιώσεις και το ασφαλιστήριο ζωής. (δεν επιβαρύνει τον κρατικό
προϋπολογισμό).
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι
Απεργούμε γιατί:
Μας
απέλυσαν από την ΛΑΡΚΟ, μας έκλεψαν τον μόχθο μας, τις αποζημιώσεις, το
ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής. Καταστρέφουν τις παραγωγικές της δυνατότητες,
πλουτίζουν ημέτεροι από το πλιάτσικο και την εκποίηση της περιουσίας που
εμείς έχουμε οικοδομήσει με τον ιδρώτα και το αίμα μας. Την οδηγούν στην
πτώχευση για να εξυπηρετήσουν μεγάλα επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα.
Μετά τις
απολύσεις στην ΛΑΡΚΟ για μεγάλο αριθμό απολυμένων το χρονικό διάστημα καταβολής
επιδόματος ανεργίας εξαντλήθηκε. Δεν έχουμε να ταΐσουμε και να μορφώσουμε τα
παιδιά μας. Το περιβόητο «κοινωνικού δίχτυ προστασίας που θα καλύψει το
εισόδημα και την εργασιακή αποκατάσταση των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ» αποδείχθηκε
ότι ήταν «φύκια με μεταξωτές κορδέλες», δεν έχει ενεργοποιηθεί για το σύνολο
των απολυμένων, με αποτέλεσμα αρκετές οικογένειες να διανύουμε τον τρίτο μήνα
χωρίς εισόδημα.
Όσοι
ενταχθήκαμε στα προγράμματα της ΔΥΠΑ ζούμε στην ανασφάλεια του «τι
κάνουμε όταν λήξουν», ενώ παράλληλα για να καλύψουμε το πενιχρό μεροκάματο
ή την απώλεια των ασφαλιστικών συνταξιοδοτικών εισφορών ψάχνουμε απεγνωσμένα
για δεύτερη εργασία, κυνηγάμε εδώ και εκεί το έξτρα μεροκάματο, με ή
ακόμη και χωρίς ασφάλιση. Στα περιβόητα προγράμματα, με την συναίνεση της
Τοπικής Διοίκησης δεν μας καταβάλουν ούτε το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας
και τις υπερωρίες, ενώ στα πλαίσια του άλλου εκτρώματος που λέγεται «ενιαίο
μισθολόγιο» δεν καταβάλλονται δώρα εορτών και επίδομα αδείας.
Οι
υπόλοιποι αναγκαζόμαστε να κάνουμε 200 χιλιόμετρα ημερησίως για να πάρουμε το
μεροκάματο στις φάμπρικες μεγάλων ομίλων που δραστηριοποιούνται στις ΒΙΠΕ της
Στερεάς, με «προίκα» βέβαια το 14ωρο σε απάνθρωπες συνθήκες (12 εργασία και 2
μεταφορά). Οι μεγάλες φάμπρικες που δημοσιεύουν δισεκατομμύρια ευρώ
ισολογισμούς, δίνουν για μεροκάματο 43 ευρώ μεικτά και προετοιμάζονται για την
εφαρμογή του νέου εκτρώματος που ετοιμάζεται να ψηφίσει η Κυβέρνηση, το οποίο
εάν επιτρέψουμε την εφαρμογή του θα αυξήσει τις ώρες εργασίας, θα μειώσει τις
αποδοχές, αλλά και τις συνταξιοδοτικές εισφορές με ότι συνεπάγεται αυτό στην
καταβολή της σύνταξης.
Η περιοχή
μας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της «ανάπτυξης» τους. Την στιγμή που στα
χωριά μας (στους Δήμους Λοκρών και Ορχομενού) γινόμαστε μάρτυρες επενδύσεων
στην ενέργεια που ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ και η κερδοφορία των
ομίλων της ενέργειας είναι στα ύψη με την παραγωγή 2000 MW plus από ΑΠΕ, δηλαδή
10 φορές την ενέργεια που χρειάζεται η ΛΑΡΚΟ, τα αντλιοστάσια ύδρευσης,
άρδευσης και τα νοικοκυριά των 2 Δήμων μαζί, την ίδια στιγμή ο τόπος μας
ερημώνει.
Κλείνουν
σχολεία (πχ Λάρυμνα), οι υδάτινοι πόροι που μπορούν να αναπτύξουν την αγροτική
παραγωγή καταλήγουν στην θάλασσα επειδή δεν υπάρχουν έργα υποδομής και η
άντληση τους «κοστίζει» ενεργειακά με αποτέλεσμα είτε να πληρώνουμε το νερό
«χρυσάφι», είτε να καταστρέφονται οι καλλιέργειες, οι μισοί χορτάσαμε ανεργία
και στους άλλους μισούς πονάνε τα κόκαλα από τα εξαντλητικά ωράρια, τις
απάνθρωπες συνθήκες και ρυθμούς. Όλοι μαζί «χορτάσαμε» ανασφάλεια και φτώχεια.
Η κοινωνική μας ζωή διαλύεται. Άγχος, τρεχάλα, μέσα στα νεύρα και τον
κίνδυνο. Κάθε μέρα, όλη μέρα. Διαλύονται οι οικογένειες μας. Τα παιδιά τρέχουν
μαζί μας και παράλληλα μας αναζητούν. Τρελοκομείο, κούραση και τελικά όταν
βάζουμε το χέρι στην τσέπη δεν φτάνουν ούτε για τα αυτονόητα αγαθά, όπως την
διατροφή, την στέγη, το νερό, το ρεύμα, την μόρφωση και την υγεία.
Απεργούμε γιατί:
Δεν
είμαστε «άλλο εμείς και άλλο οι άλλοι». Ανεξάρτητα την
διατύπωση κάθε εργατικού λαϊκού αιτήματος και την ιδιαιτερότητα που μπορεί να
έχει, ανεξάρτητα πιο κόμμα ή πολίτικο σχήμα διαχειρίζεται κάθε φορά την διακυβέρνηση
της χώρας και προφανώς έχει την κύρια ευθύνη σε κάθε φάση, όλα προκύπτουν
από τις θεμελιώδης ξεπερασμένες ιστορικά και απάνθρωπες παράλληλα
αρχές του οικονομικού πολιτικού συστήματος.
Για όλη
την εργατική τάξη, την φτωχομεσαία αγροτιά, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες,
το σύνολο της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων, εντός και εκτός της Χώρας μας,
εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κοινωνική ζωή ισοπεδώνεται. Οι
στατικές δείχνουν τον αντίκτυπο αυτών των απάνθρωπων ρυθμών
στην επιβάρυνση της ψυχικής και σωματικής υγείας, στην μείωση του προσδόκιμου
ζωής, στην υπογεννητικότητα κτλπ.
Καμία
θυσία δεν αξίζει το οικονομικό - πολιτικό σύστημα που για να εξασφαλίσει την
κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων:
1.
Έχει ανοίξει δεκάδες πολεμικά μέτωπα στα οποία εμπλέκονται πάνω
από 100 χώρες, μεταξύ αυτών, με αναβαθμισμένο ρόλο και η χώρα μας.
2.
Στηρίζουν την γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τον λιμό, την
στέρηση μιας μπουκιάς ψωμιού, μιας σταγόνας νερού, την εν ψυχρώ δολοφονία
αμάχων, παιδιών και γυναικών.
3.
Εξαγγέλλει νέα δημοσιονομικά μέτρα, μείωση παροχών σε υγεία και
παιδεία, για να καλύψει τις εξοπλιστικές αγορές και την ανάπτυξη της «πολεμικής
οικονομίας» προετοιμάζοντας το γενικό μακελειό σε ολόκληρο τον πλανήτη.
4.
Κάτω από αυτό το πρίσμα δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε την
ασφαλή μεταφορά των παιδιών μας με τρένο. «Κλείνει τις πόρτες» σε χαροκαμένους
γονείς, τους αναγκάζει να διεκδικήσουν με απεργία πείνας την εκταφή των
σπλάχνων τους αναζητώντας την πλήρη αλήθεια.
Σε αυτό
το πλαίσιο εντάσσεται και αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο. Είναι ένα ακόμη βήμα
προς τον αυταρχισμό, την νομοθετική προετοιμασία που θα εξασφαλίζει την
εκμετάλλευση της εργατικής τάξης σε πολεμικές συνθήκες. Προσδοκούν μεγάλη
κερδοφορία από την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και την εκμετάλλευση
μας στις βιομηχανίες και τις υπηρεσίες που θα τα υπηρετούν με πολύπλευρους και
ποικιλόμορφους τρόπους.
Απεργούμε γιατί:
Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας.
Δεν θα
μείνουμε θεατές απέναντι στο περίσσιο θράσος της Κυβέρνησης που μας λέει
ότι «είναι διασφαλισμένο το δικαίωμα στην 11ωρη ανάπαυση, είναι αίτημα
μας να εργαζόμαστε πολλές ώρες κτλπ». Το μόνο που είναι
διασφαλισμένο με αυτές τις συνθήκες είναι η διέλευση μας από την Οδό Αναπαύσεως
έχοντας τα κορμιά μας σε οριζόντια θέση.
Το
δικαίωμα στην 8ωρή εργασία, στο 8ωρο ελεύθερο χρόνο και στην 8ωρή
ελευθερία για ανάπτυξη της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής κατακτήθηκε με
σκληρούς αιματοβαμμένους αγώνες τον 19ο αιώνα. Δεν θα επιτρέψουμε να μας
γυρίσουν πίσω 2 αιώνες.
Δεν θα εγκλωβιστούμε
στην ουτοπία της αναμονής «να γίνουν εκλογές και να φύγει ο
Μητσοτάκης», δηλαδή να περιμένουμε να φύγει ο ένας και να έρθει
ο άλλος που τον είχαμε διώξει για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Να πάνε στα
τσακίδια, μια για πάντα και χωρίς επιστροφή το σύστημα της εκμετάλλευσης και
όλοι όσοι το υπερασπίζονται.
Ούτε και
θα επιτρέψουμε να μετατρέψουν οι εργατοπατέρες του Κυβερνητικού
Εργοδοτικού Συνδικαλισμού τους αγώνες μας σε «σκαλοπάτι» εναλλαγής
Κυβερνητικών σχημάτων διαχείρισης, του ίδιου συστήματος, με τάχα «άλλη συνταγή»
και διαπιστωμένη ίδια αντεργατική «γεύση».
Είναι
ξεπερασμένα ακούσματα τα περί «υγιής επιχειρηματικότητας και
ανταγωνιστικότητας, κερδοφορίας των ομίλων με παράλληλες Ευρωπαϊκές Οδηγίες που
διασφαλίζουν τα εργασιακά δικαιώματα κτλπ». Οι αγώνες των εργαζομένων
για μισθούς και δικαιώματα στην Γαλλία, την Ιταλία, την Γερμανία κ.α που
ήταν το «πρότυπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» έχουν απαντήσει και
απαντούν καθημερινά σε αυτά τα ξεπερασμένα ιδεολογήματα.
Ταξικά,
όλη η εργατική τάξη. Συμμαχικά με τα υπόλοιπα φτωχά λαϊκά στρώματα των πόλεων
και της υπαίθρου. Οργανωμένα στα Σωματεία μας, στους συλλόγους της πόλης και
του χωριού. Ενωτικά και συλλογικά συζητάμε, αποφασίζουμε, οργανώνουμε αγώνες
και διεκδικούμε την ζωή που μπορεί να μας προσφέρει η εξέλιξη της τεχνολογίας
με λιγότερες ώρες εργασίας, ασφάλεια στην καθημερινότητα και μισθούς που θα
καλύπτουν το σύνολο των σύγχρονων αναγκών.
Η
Συμμετοχή στην Απεργία της 1ης Οκτωβρίου είναι σταθμός σε αυτή την κατάσταση
και παράλληλα η καλύτερη απάντηση στους επιχειρηματικούς ομίλους για το
νομοσχέδιο που υπαγόρευσαν και πηγαίνει για ψήφιση η Κυβέρνηση.
Η
συμμετοχή μας στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση είναι κριτήριο
αποφασιστικότητας που θα «ζυγίσουν», οι επιχειρηματικοί όμιλοι στις φάμπρικες,
η Κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς στο Δημόσιο και την Τοπική Διοίκηση και θα
καθορίσει την στάση τους απέναντι στα συγκεκριμένα αιτήματα που τους θέτουμε.
Η
κλιμάκωση του αγώνα για την διεκδίκηση της επίλυσης των συνολικών προβλημάτων
που αντιμετωπίζουμε είναι μπροστά μας και με Πανελλαδικό συντονισμό και με
οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς. Και όλοι μαζί και ανά κλάδο και
κατηγορία.
Άλλος
δρόμος για να ζήσουμε σαν άνθρωποι και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας σε ένα
ασφαλές πανανθρώπινο μέλλον, δεν υπάρχει.
Όλοι και
όλες στην Απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση
Καλή
αντάμωση.
Το Διοικητικό Συμβούλιο